Tevfik Fikret Amerikalılara ait Robert Koleji’nde öğretmenlik yaparken oğlu Haluk’ta aynı kolejde öğrenciydi. Kolejin çalışkan ve gözde öğrencisi Haluk, orta kısmı bitirince, liseyi tamamlamak üzere İskoçya'ya gönderildi.
Yol ve oradaki okul giderleri hep Kolej tarafından karşılandı. Oğlunu Sirkeci'den trene bindirip İngiltere'ye yolcu eden Fikret, hem çok üzgün hem de çok mutluydu. Oturup ünlü "Haluk'un Vedaı" yazdı.
Bu şiirinde, mühendis olacak oğluna: "Bir kimse karanlıkta çevresini göremediği için düşer; onun için sen bizlere bol bol ışık kucakla getir" diyordu. Halûk gerçekten iyi bir mühendis olacak; ama babasının beklediği kucak kucak ışıkları hiç bir zaman getirmeyecekti. Hatta bir daha baba ocağına hiç dönmeyecekti.
Haluk İskoçya’da din değiştirmiş hristiyanda olmuştu. Bir süre sonra da meslek hayatını biritirip Presbyterian kilisesinde papaz olmuştur. Kendisine İstanbul’da Robert Koleji’nde öğretmenlik teklif edilmiş, ülkeye dönmeyi düşünsede kamuoyunun tepkisinden dolayı kabul etmemiştir.
Murat Bardakçı’ya göre : 1950'lerde Amerika'ya giden bazı Türk gazeteciler Haluk'un adresini bulup görüşmek isterler. Haluk bu isteği nezaketle geri çevirir. Gazetecilerin ısrarı üzerine: "Bana Türkçe konuşmayı teklif etmemeniz şartıyla görüşebiliriz!" cevabını yollar. Bu cevaptan onurları kırılan gazeteciler, kendisiyle görüşmeye gitmezler (!).
Haluk 70 yaşının henüz başlarında, Florida'nın küçük ve sakin bir kasabasında, minicik bir kilisenin başpapazı olarak hayata gözlerini yumdu. Orada gömülüdür.